26-Aug-2021
Een winnaarsmentaliteit helpt paralympiër en medewerkster van Stryker, Jillian Williams op het speelveld en in de operatiekamer


Jillian Williams heeft een druk leven - werken, thuis achter twee goldendoodles aanrennen en haar reis naar Tokio voor de Paralympische spelen plannen. Het Amerikaanse zitvolleybalteam is echter niet het enige team waar Jillian in zit. Ook werkt ze met diverse teams in de gezondheidszorg en heeft ze elke dag te maken met patiënten als Mako Product Specialist bij Stryker.



Een onverwachte diagnose


Het traject van Jillian begon toen ze aan de universiteit volleybal speelde. Ze kreeg pijn in haar linkerknie. 'Ik dacht dat het mijn meniscus was en ik heb het hele seizoen mijn eigen diagnose gesteld'. Uiteindelijk kreeg Jillian een MRI en ontdekte wat het echte probleem was: Ewing-sarcoom - een type botkanker - samen met een breuk. Dit alles in de week van haar 19e verjaardag.

De arts van Jillian, Valerae Lewis, M.D. in het MD Anderson Cancer Center in Houston, stelde een paar behandelingsmogelijkheden voor. Jillian koos degene die haar de beste kans gaf om te sporten, omdat dat haar passie en drijfveer is. Het heet rotatieplastiek. Rotatieplastiek is een amputatie waarbij het dijbeen en de knie verwijderd worden, zodat de onderste helft van het been 180 graden kan draaien en opnieuw kan worden bevestigd met de voet naar achteren gericht. Met deze oplossing zou de enkel van Jillian als knie kunnen functioneren. 'Het voorkomt fantoompijn', zegt Jillian. Om de breuk aan te pakken, werden een plaat en schroeven gebruikt om het dijbeen te stabiliseren.
 

Jillian herstelt na rotatieplastiekoperatie

Haar passie uitoefenen

Na de operatie, toen Jillian lange uren van fysiotherapie en kankerbehandelingen onderging, begon ze na te denken over hoe ze weer actief kon zijn. Ze dacht erover om een nieuwe sport te gaan beoefenen, zoals kleiduivenschieten, maar telkens kwam ze weer uit bij volleybal. Daarom besloot ze zichzelf te leren zitvolleybal te spelen. 'Ik begon zelf te oefenen en toen ik sterker werd, besloot ik een video op te nemen en deze naar het Amerikaanse nationale zitvolleybalteam te sturen'. Tot haar verbazing werd Jillian gevraagd om aan het programma deel te nemen en met het team te gaan trainen, nadat ze klaar was met haar behandelingen.

'Ik wist niet of ik goed genoeg zou zijn om een Olympisch atleet te zijn, maar het gaf me iets om naar uit te kijken na de behandeling", herinnert ze zich.


Rond de tijd dat Jillian het aanbod kreeg om zich bij het Paralympische team aan te sluiten, studeerde ze ook af aan de universiteit. Ze solliciteerde naar een baan bij Stryker, en beloofde zich voor 100% te geven als werkende atlete. 'De personeelsmanager steunde me helemaal', zegt Jillian.

Het duurde niet lang voordat Jillian een andere passie en motivatie ontdekte: mensen helpen. Als Mako Product Specialist maakt Jillian op een unieke manier contact met patiënten en chirurgen. 'Ik heb het gevoel dat ik mijn werk 10 keer beter doe', zegt ze, verwijzend naar haar persoonlijke ervaring. 'In de loop der jaren ben ik meer dokters tegengekomen dan ik ooit zou hebben gedacht. Ik heb het gevoel dat ik me kan inleven in de chirurgen en kan zien waarom ze orthopedie als specialisme hebben gekozen, om patiënten zoals ik te helpen. Ik vind het geweldig om artsen en hun patiënten te ondersteunen en het beste product op de markt helpt daarbij'.

 

Geregeld zit Jillian bij patiënten die bang zijn en leeft met hen mee, om hen te troosten vóór een grote operatie. 'Het geeft me een voldaan gevoel', zegt ze. Elke dag worden de waarden van Stryker nageleefd door Jillian - inclusief verantwoordelijkheid voor patiënten en vastberadenheid voor betere resultaten.

Vijf jaar sterker

Vandaag nadert Jillian de grens van vijf jaar sinds de diagnose, en op dat moment wordt ze als in remissie beschouwd. 'Ik kijk ernaar uit om aan de Paralympics deel te nemen voor de vrienden die ik aan sarcoom verloren heb en voor degenen die vijf jaar later nog steeds onder behandeling zijn', zegt ze.

Ondanks de lange reis is de vastberaden, vrolijke, uitbundige geest van Jillian nooit minder geworden. 'De maatschappij wil ons doen geloven dat je als volwassene niet meer kunt genieten van activiteiten die we vroeger in onze kindertijd en als jongvolwassene leuk vonden. Dat is niet waar', zegt Jillian. 'Wat je ook hebt meegemaakt, je hebt zoveel potentieel!'

Dat is de boodschap die Jillian meeneemt naar Tokio. En het is dezelfde boodschap die ze doorgeeft aan de patiënten die ze ontmoet.